tekst astrid dekkers over here we are // there we go
25 november 2011, omstreeks 20.00, Kunstenaarsinitiatief Elders, Looijerstraat 2, Den Haag.
Bij een hoekpand staan mensen buiten. De ramen zijn met wit papier beplakt. Je kan niet naar binnen kijken. Roos Hoffmann staat er op een poster, Here we are// there we go
Buiten is er een zeil gespannen waaronder mensen staan. Op een tafel staan bekertjes. Els vraagt of ik Glühwein wil. Mensen staan met elkaar te praten. Ze kennen elkaar. Ik begroet de mensen die ik ken. De deur gaat open. Roos vraagt of ik naar binnen wil komen. Ik weet niet waar ik mijn bekertje Glühwein moet laten en zet het terug op de tafel.
Ik stap alleen naar binnen.
De ruimte is leeg. Een betonnen vloer.
Roos vraagt of ik met mijn rug naar de muur wil gaan staan. Ik ga staan hoe ze me opdraagt. Ze kijkt hoe ik ga staan. Ik sta achterin de ruimte tegen de zijwand. Een stukje van de muur, ik kijk naar de afgeplakte ramen.
Fijn.
Alleen in de ruimte.
Geen andere mensen.
Met mijn rug naar de muur.
Ik zie niet wat Roos doet maar ik hoor haar wel.
Ze gaat in de hoek zitten.
Papiergeritsel.
Een cocon.
Nee, je kan hier niet naar binnen.
Wil er iemand Glühwein?
Hahaha.
Lekker dat al die mensen buiten staan en ik binnen.
Ik ga lekker heel lang proberen te staan.
Hoe lang zou je het volhouden zo staan?
Wanneer val je op de grond?
Als je stilstaat voel je je lichaam heel goed.
Mijn benen worden zwaar.
Ik zou wortel kunnen schieten.
Wat is hier?
De kunstenares nodigt mensen uit om mee te doen.
Mogen we naar binnen?
Wat een geklets van die mensen buiten.
Hoe lang zou het duren voor ze weggaan?
Het zou fijn zijn hier te blijven staan tot ze allemaal weggaan.
Wat had Roos nou precies gezegd?
Ik mag gewoon weglopen geloof ik.
Maar ik mag toch ook gewoon heel lang blijven staan.
Mocht ik het zelf bepalen of doet zij dat?
Of zou zij me roepen?
Wat was nou de bedoeling?
Waarom heb ik nou niet beter geluisterd.
Ik kan altijd zo slecht luisteren.
Ik blijf maar gewoon staan.
Roos zal wel roepen als dat niet de bedoeling is.
Ik voel de vloer steeds meer.
Mijn benen voelen warm aan.
Ik zou in een beeld kunnen veranderen.
Hoe lang moet je staan voor dit een marteling wordt?
(.....)
| |elders . | kunstenaarsinitiatiefelders@gmail.com ....| ....06 33978122 |